هومن سیدی یکی از کارگردان‌های جوان و صاحب سبک سینمای ایران است. درست یا غلط، خیلی‌ها او را ادامه‌دهنده‌ی سینمایِ اصغر فرهادی می‌دانند. سیدی در بازیگری، نویسندگی و تدوین نیز دستی دارد. دروغ نیست اگر بگوییم بازی رندانه و طنازش در سریال عاشقانه، ناخواسته او را تبدیل به محبوب‌ترین کاراکتر آن سریال کرد. هومن سیدی در آن سریال با نقش «پیمان» کم دلبری نکرد و عده‌ای زیادی از جوانان را به طرفدارانش اضافه کرد.
هومن سیدی متولد 8 آذر 1359 در رشت می‌باشد. فرزند دوم خانواده است. حامد و هامون برادرانش و هیلدا تنها خواهرش است. پدر و مادرش هردو کارمند بوده‌اند که البته الآن بازنشسته شده‌اند. پدر، کارمند بانک و مادرش بازنشسته‌ی نیروی دریایی ارتش است. او درباره‌ی وضع مالی خانواده‌اش همین‌قدر می‌گوید که، هیچ‌وقت حسرت چیزی را نداشته است. اما این به آن معنانیست که طعم فقر را نچشیده باشد. هومن سیدی در جوانی مسیر برای ادامه زندگی‌اش انتخاب می‌کند که سختی‌های زیادی را برایش از نظر مالی به همراه دارد.
شروعِ شروع ـ سیدی نوجوان
جالب است بدانید او کارش را با اجرا در برنامه کودک شروع می‌کند. هومن سیدی از همان 12-13 سالگی علاقه‌مند به بازیگری شده و یک دوره در تلویزیون مرکزی گیلان مجری کودک بوده است. 15 سال بیشتر نداشته که خودش برنامه‌سازی هم می‌کند. البته بعد پس مدتی از تلویزیون اخراجش می‌کنند. او در مورد اخراجش این‌گونه عنوان می‌کند که: «دلیل آن اخراج خیلی شخصی بود. یک آدم گل‌درشت بود از قیافه من خوشش نمی‌آمد و بعد هم که پسرش را آورد؛ اما من برای جایگاه فعلی‌ام باید از او تشکر کنم»
متشکریم آقای گل‌درشت (عده‌ای از طرفداران هومن سیدی)
و اما شروع – سیدی جوان
خب این‌هم نوعی شروع بود که زود پایان یافت. شروع اصلی اینجاست. انجمن سینمای جوان رشت. هومن سیدی پس از پایان دوره متوسطه در رشته‌ی گرافیک، به کلاس‌های «انجمن سینمای جوان رشت» رفت. فیلم‌سازی را همان‌جا با چند فیلم کوتاه شروع کرد. بعد از آن نوبت به یک تصمیم مهم می‌رسد. هومن سیدی تهران را برای ادامه زندگی انتخاب می‌کند و این همان مسیری است که مشکلات متعدد مالی و فقر را برای او به همراه دارد. زندگی در یک شهر بزرگ آن هم تهران به این راحتی‌ها نیست که او با دیوانگی آن را انجام می‌دهد. این را خود آقای سیدی می‌گوید و اینکه اوایل اجاره خانه‌اش را که 150 هزار تومان بوده نداشته. لازم نیست بگوییم او از پس تمام این مشکلات برآمده. جایگاه فعلی‌اش همه‌چیز را مشخص می‌کند. بالاخره که چه؟ هومن سیدی به‌هرحال به تهران می‌آید و در کلاس‌های بازیگری «کارنامه» که مدیریت آن به عهده «پرویز پرستویی» است، ثبت‌نام می‌کند.
بازهم شروع – سیدی بازیگر
کارگردان جوان اولین کار حرفه‌ای‌اش را با بازیگری شروع می‌کند. اولین بار سال1383 در فیلم سینمایی «یک‌تکه نان» در کنار رضا کیانیان حضور پیدا کرد و بعد نقش کوتاهی را در فیلم «چهارشنبه‌سوری» به کارگردانی اصغر فرهادی ایفا کرد. اولین نقش اولی‌اش در «پابرهنه در بهشت» اتفاق افتاد. آن فیلم هم بهرام توکلی را به‌عنوان یک کارگردان متفکر به سینمای ایران معرفی کرد و هم اولین نامزدی را برای هومن سیدی به ارمغان آورد. بعدازآن سیدی بازیگری در تئاتر را هم تجربه کرد که به فعالیتش در آن حوزه بعداً می‌پردازیم. حضور در تلویزیون را هم با سریال «راه بی‌پایان» آغاز کرد. البته قبل از آن «یک‌تکه نان» هم به‌عنوان سریال از تلویزیون پخش شده بود. حضور هومن سیدی در تلویزیون با سریال‌های «در چشم باد»، «سی‌امین روز»، «مهرآباد» و ... ادامه پیداکرده است. سریال «گلشیفته» ساخته بهروز شعیبی هم آخرین آن‌هاست که هنوز منتشر نشده است. هومن سیدی از سال 83 تا الآن در آثار زیادی به‌عنوان بازیگر حضور پیداکرده، اما هیچ‌کدام آن‌ها به‌اندازه «سریال عاشقانه» موردتوجه همگان قرار نگرفته. او خود در مورد این شخصیت خاکستری محبوب می‌گوید: «محبوبیت بیشتر به خاطر کاراکتر بود نه بازی. هر کس دیگری با کمی تمرکز می‌توانست این نقش را به همین کیفیت یا شاید هم بهتر بازی کند.» به‌هرحال طنازی و مدل خاص و دوست‌داشتنی بازی هومن سیدی در دیگر آثار او هم دیده می‌شود.
دیگه واقعاً شروع – سیدی کارگردان
شاید خیلی‌ها هومن سیدی را با بازیگری‌اش بشناسند، اما برای اهل سینما او بیشتر به‌عنوان یک کارگردان حرفه‌ای شناخته می‌شود. آن‌هم یک کارگردان بااستعداد و صاحب سبک. هومن پس از ساخت چند فیلم کوتاه ازجمله «35 متری»، «سطح آب» و «دندان آبی» که جوایز متعددی هم دریافت کردند، در سال 89 اولین فیلم بلند خود با نام «آفریقا» را کارگردانی کرد. این فیلم در بخش آثار ویدیویی بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر جایزه‌ی بهترین فیلم و بهترین نقش اول زن (آزاده صمدی) را دریافت کرد. نکته جالب‌توجه در این فیلم حضور شهاب حسینی به‌عنوان بازیگر نقش اول، تنها با «ده کلمه» دیالوگ است. سیدی در این فیلم به‌عنوان نویسنده و تدوینگر هم حضور پیدا کرد. اتفاقی که تقریباً در تمامی فیلم‌های بعدی او هم شاهد آن هستیم. همین‌هاست که او را در عین جوانی به یک کارگردان مؤلف و صاحب سبک تبدیل می‌کند. فضای معمایی، جنایی ، قاب‌بندی‌‌ها و نورپردازی‌های غیر کلاسیک را در تمام آثارش تاکنون حفظ کرده و اکثر فیلم‌های او در زمره سینمای نوآر یا نیونوآر ایرانی قرار می‌گیرد. توجه به ابعاد روان‌شناختی شخصیت‌ها، یکی دیگر از ویژگی‌های آثار اوست. آخرین ساخته سیدی با عنوان «مغزهای کوچک زنگ‌زده» با بازی نوید محمد زاده، فرهاد اصلانی و نازنین بیاتی به‌زودی در سینماها اکران می‌شود. سیدی جدای از سینما هم تیپ و استایل خاص خودش را دارد و پوشش‌اش در مکان‌های مختلف همیشه موردتوجه قرارگرفته است.
هومن سیدی در تئاتر
هومن سیدی اولین حضورش بر روی صحنه را در سال 85 با بازی در نمایش «همسایه آقا» به کارگردانی حسین کیانی تجربه می‌کند. سال 90 در نمایش «مشروطه بانو» بازهم‌بازیگر کیانی می‌شود. یک سال بعدازآن هم نمایش «روایت ناتمام یک فصل معلق» به کارگردانی و بازیگری هومن سیدی به اجرا درمی‌آید.
ازدواج ـ طلاق ـ و بازهم ازدواج
هومن سیدی در سال 1386 با «آزاده صمدی» بازیگر سینما و تلویزیون ازدواج کرد. آن‌ها در مدت 7 سال زندگی مشترکشان، همکاری هنری سینمایی زیادی هم با یکدیگر داشته‌اند. صمدی در دو فیلم اول هومن سیدی «آفریقا» و «سیزده» ایفای نقش کرده است. آن دو در سریال «راه بی‌پایان» نیز هم‌بازی بودند. سرانجام این ازدواج دوام نمی‌آورد و در سال 1393 این دو بازیگر جوان جدا می‌شوند. آزاده صمدی در مصاحبه‌ای، زندگی را مشترکش با هومن سیدی را علی‌رغم طلاقشان، یک زندگی موفق قلمداد می‌کند که در نوبه‌ی خودش جالب است. هومن سیدی مدتی بعدازاین جدایی که زمان دقیقش مشخص نیست، ازدواج کرده که البته آن را رسانه‌ای نکرده بود. او بعد از به دنیا آمدن فرزند دخترش «نیل» بالاخره این خبر را رسانه‌ای می‌کند و عکسی از همسر و دخترش در کنار هم در فضای مجازی منتشر می‌نماید. بیتا اصلانی همسر جدید اوست.
ادامه‌ی حواشی به‌صورت حرفه‌ای
هومن سیدی در سال 1390 به‌شدت از سریال «سی‌امین روز» ساخته‌ی جواد افشار (که در آن ایفای نقش کرده بود) انتقاد کرد. او عنوان کرد که تهیه‌کننده سریال رسماً او را فریب داده است. سیدی از حضورش در این اثر به‌شدت پشمیان و از مردم عذرخواهی کرد.
یک گل‌درشت اخراجش می‌کند. یک تهیه‌کننده گولش می‌زند. این بار هم باید چوب تخلفات یک سرمایه‌گذار را می‌خورد. فیلم «سیزده» که با سرمایه‌گذاری بابک زنجانی تولید شده بود از جشنواره برلین حذف شد. هومن سیدی در اظهارنظری در مورد این اتفاق بیان کرد: چرا باید برای اینکه این آقا تحریم است، فیلم من از جشنواره برلین کنار گذاشته شود؟ من چرا باید به خاطرش آسیب ببینم؟
بازهم یک بی‌مهری دیگر و گله از اخبار 20:30. چند پیشی در گزارشی که اخبار 20:30 در مورد سریال «عاشقانه» پخش کرده بود، تصویر هومن سیدی شطرنجی نشان داده شد. با این عنوان که این شخصیت (و شاید هم مدل بازی این بازیگر) خانواده‌ها را از هم می‌پاشد. هومن سیدی از این برخورد خیلی دلخور شد و گله‌اش نسبت به 20:30 را علناً اعلام کرد.
حالا با وجود همه‌ی این مسائل می‌توان لقب فیلم‌ساز دولتی را برای کارگردانی مثل هومن سیدی پذیرفت؟ لقبی که بعد از اهدای جایزه‌اش برای فیلم «سیزده» به آقای دکتر حسن روحانی، به او داده‌شده. خود سیدی اظهارنظر جالبی درباره این حرکت غیرمنتظره‌اش دارد: نه علاقه‌ای به سیاست دارم و نه سواد آن را. درباره جایزه دادن به آقای روحانی هم می‌توان بگویم که من از ابتدا از ایشان شناختی نداشتم اما احساس کردم انتخاب درست‌تری است. حتی در آن دوره رأی من ایشان نبود؛ اما بعد از اینکه ایشان رأی آوردن احساس کردم که جمله ایشان را خیلی دوست دارم و دلم می‌خواهد که تو رودربایستی بمانند و یادشان نرود که می‌خواهند خنده را به لب مردم بیاورند. دلیل تأکید بنده روی این جمله و دادن جایزه‌ای که برای خودم معتبر، محترم و ارزشمند بود. همین بود.
این دیگه آخریست. یک ماجرای قهری هم بین او و شهاب حسینی است که البته خودش دلیلش را نمی‌داند. هیچ‌کس دیگر هم نمی‌داند، شاید به‌غیراز خود شهاب حسینی. هومن سیدی می‌گوید: فقط می‌دانم با من قهر است. علتش را نمی‌دانم. با این حال احترام زیادی برایش قائلم و این را بداند که هنرش برای من بسیار هنر بالایی است.
